Jerusalem adí vai-ah màwng piéin neh Zái-cã thüi-hlèi om lo khai ci ci.

A m’sah gùi nawh, “lung-awn coh-ah khàw im cuh lung-bók ni, ami khawih hngahnák gùi-awn kióm ci,” ci u hleih ngamí-àm a piéin lo bà cuh  “Tuh-bäih nami hnguh gùi cuh, lung tumat-ah k’khãn-ah tumat, kä ng’taih bà hleih a ng’gäí nák vai-ah k’hngüp gok lo khai.” 

 Ngamí nawh phih, Báwi cuh, ng’si u neh, “Báwi-aw, cun-ah a kia lo vai-ung, a i-awn lèng neh kia khai-ang?” ci u hleih     Báwi nawh a piéin bà cuh, “Kä ning m’hlè-èin gùi khai-ah, ng’ngaih na vä. A i-ah kia hleih ci-ung a k’dá, kei-ah ng’ming-awn lo neh, “Ani cuh, kei néi. Ng’Et lo pi ci,” ci lo khai gùi. Ngamí kä läk-èin gùi vä.  Nangmí nawh ng’tuk ng’ah lah nget-ngawng, ng’vók-ng’gennák gùi-ah màwng, nami ng’zák-ung kä kiü kiok-èin vä. Cun gùi cuh, kia lo mà khai. Cun tu pang-a phih, phlèhnák-ah kä kia tot khai.”  Cun kon-ah, ngamí-àm a piéin cuh, “Pa-khúi tumat lah tumat, ghun-khàw tumat lah tumat ng’gen ng’am lo khai.  Avan-ung, sih-pí thüng neh gàw-pàinák, khaw-zõnák, Khãnmòpí-a ka phih cäi-catnák vai gùi ng’dáng lo khai.